25 Nisan günü, Müttefik Kuvvetleri Donanmanin koruyucu bombardimani altinda, bes ayri yerden Gelibolu Yarimadasi’na cikmaya basladilar. ingiliz ve Hint birliklerinin cikarildigi ilk hedef , güneyde Alcitepe’yi ele gecirip Kilitbahir platosuna ilerlemek, oradaki merkez tabyalarini susturduktan sonra Bogaz’in giris bolgesini ele gecirmekti. Burada Müttefik donanmasina bagli savas gemilerinin yaptigi bombardimanin siddetine bir ornek vermek gerekirse; sadece Ertugrul Koyu sirtlarindaki 26. Alayin 10.Bolügünün savunma mevzilerine 4650 mermi atilmisti.
Buna ragmen Türk bataryalari ve kuvvetleri imha olunamadigindan ingiliz Birlikleri agir kayiplar vermekte ve bu durum, Müttefik kuvvetler arasinda büyük bir saskinlik yaratmaktaydi. Bu günlerde, gercek bir kahramanlik destani yaratan Yahya cavus’un takimi, iste bu 10. Bolügün takimidir.
Temmuz 1915 sonuna kadar, cok kanli gecen, gogüs gogüse süngü hücumlari ve karsi hücumlarla süren Kirte-Kerevizdere- Zigindere Muharebeleri, ozellikle Türk birliklerinin, Müttefik Donanmasi’nin atesinden korunmak amaciyla, gece yaptiklari süngü hücümlar seklinde olmustur. Sekiz gün, geceli gündüzlü süngü hücumlariyla gecen Zigindere muharebesi, iki taraf icin de kayiplarin en fazla olani ve en kanli gecenidir.
Bu bolgedeki harekat agustos ayiyla birlikte mevzi muharebesine donüsür. Boylece isgal kuvvetleri, 3-4 kilometrelik bir arazide cakilip kalmis, Alcitepe ve Kirte ele gecirilememis, durum bosaltmaya kadar degismeden boylece devam etmistir.
